"Twój Simon" - recenzja filmu

Zarówno książka jak i film pt. "Twój Simon" zawładnęły ostatnio internetem. No dobra, może trochę przesadziłam, ale pojawiał się on na większości blogów i książkowych instagramów. Chociaż zazwyczaj najpierw czytam książkę, a potem oglądam film, to w tym wypadku zrobiłam wyjątek i obejrzałam już film, mimo, że książka jeszcze nie wpadła mi w ręce.

Głównym bohaterem jest tytułowy Simon, który jest ... gejem. Nie powiedział jednak o tym jeszcze nikomu i cały czas ukrywa ten fakt przed swoimi najbliższymi. Pierwszą osobą, która się o tym dowiaduje jest poznany przez internet tajemniczy Blue, który także jest homoseksualistą. Stopniowo ich znajomość zaczyna się rozwijać. Wśród przyjaciół Simona pojawiają się jednak coraz częstsze spięcia i z każdym dniem układa im się coraz gorzej.

Film niesie prosty, ale piękny i ważny przekaz - każdy zasługuje na swoją własną, wielką miłość. Niezależnie od płci, wieku, pochodzenia, koloru skóry czy właśnie orientacji seksualnej. Bo w końcu wszyscy jesteśmy ludźmi i mamy takie samo prawo do tego, aby być szczęśliwym.

Historia pokazuje nam także, jak trudno jest być "innym". Simon jest przykładem na to, że boimy się wyśmiania, krytyki i tego, że nasi bliscy nas opuszczą. Nie chcemy pokazać jacy naprawdę jesteśmy w obawie przed odrzuceniem. Uświadamia nam też, jak ważne jest wsparcie i zrozumienie ze strony przyjaciół i rodziny.

Po za tym film jest po prostu historią miłosną. W końcu gdyby na miejscu Blue była dziewczyna, to wszystko byłoby jak w większości tego typu filmów czy książek. Ale taka drobna różnica, jak płeć zmienia wszystko.

Film ma bardzo optymistyczne zakończenie, sprawiające, że człowiek wierzy w lepszy świat. W lepszy świat, w którym króluje tolerancja.Pozwala nam również uwierzyć w to, że warto próbować nawet jeśli zaczynamy tracić nadzieję.

Jeśli chodzi o realizację filmu, to nie mogę się do niczego przyczepić. Trochę dziwnie było patrzeć na Katherine Langford, którą znamy z "13 powodów", ale po jakimś czasie do tego przywykłam i nie zwracałam już na to uwagi. Co do gry pozostałych aktorów, to ciężko mi to ocenić, bo zupełnie się na tym nie znam, ale nie zauważyłam w niej nic złego. 

 Nie wiem co jeszcze mogłabym napisać o tym filmie, ale na samą myśl o nim robi mi się ciepło na sercu. Na pewno niejednokrotnie wrócę do tej historii i obejrzę ten film jeszcze nie raz. Mam w planach także przeczytanie książki, żeby móc sobie ją z nim porównać (chociaż recenzji raczej nie będzie).

Jeśli nie macie nic przeciwko wątków o tematyce homoseksualizmu, to bardzo gorąco zachęcam Was do poświęcenia tych niespełna dwóch godzin i poznania losów Simona. Uwierzcie mi - nie będzie to zmarnowany czas.