"Fangirl" - recenzja

Nie wiem, czy znacie to uczucie, kiedy czytacie książkę, która niby nie jest powalająca, niby przeciętna, a kurcze, wciąga jak popcorn. Albo żelki. Albo co kto lubi. Ja tak miałam z dość znaną książką, którą jest (jak zapewne wiecie po tytule notki) „Fangirl”. Dlaczego miałam takie wrażenie – sama do końca nie wiem, ale postaram się Wam dzisiaj trochę o niej opowiedzieć. 

Autor:Rainbow Rowell

Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte 

Główną bohaterką powieści jest Cath jedna z sióstr bliźniaczek, które dotąd były nierozłączne. Jak zapraszało się gdzieś jedną, to było wiadomo, że pojawią się dwie. Wszystko się zmienia na początku książki, kiedy obie dziewczyny wyjeżdżają na studia i Wren nie chce już dzielić wszystkiego ze swoim klonem. Mimo, że Cath strasznie brakuje siostry, to nie może wiele zrobić. Całkowicie oddaje się więc pisaniu fanficion o Simonie. Jest ono już tak popularne, że jest fanką mającą fanów. Musi jakoś radzić sobie ze specyficzną (to chyba najlepsze słowo) współlokatorką.

Fabuła tej książki nie jest zbyt zawiła. Książka jest typową młodzieżówką, nie zbyt chyba ambitną. Nie dzieje się w niej w sumie aż tak wiele, ale mimo to coś sprawia, że chcemy wiedzieć co będzie dalej. Kompletnie nie mam pojęcia dlaczego i byłabym wdzięczna gdyby ktoś mi to jakoś wytłumaczył.

Jeśli ktoś zapytałby, czy podobał mi się „Fangirl”, skłamałabym, mówiąc, że nie. Czy sięgnę po niego jeszcze kiedyś? Wątpię, wolę coś odrobinę bardziej ambitnego i z jakimś głębszym przekazem. Czy polecam? Zależy czego ktoś szuka, ale jeśli ktoś tak jak ja szuka w książkach raczej czegoś więcej, to myślę, że nie.

To co właśnie przeczytaliście jest chyba najkrótszą, albo jedną z najkrótszych recenzji jaką napisałam w ostatnim czasie. Nie jestem jednak w stanie powiedzieć wiele więcej o tej książce. Wydaje mi się, ze nie ma o czym, a nie chcę streścić połowy powieści. Dlatego wybaczcie, ale w tym miejscu się dzisiaj z Wami pożegnam i obiecuję, że następna notka będzie dłuższa.